Η Ιστορια μας
Ο Δασικος Συνεταιρισμος Καταλωνιων ξεκινησε τη δράση του το 1988.Τότε μια ομάδα νέων με μέσο όρο ηλικίας κάτω των 30 ετών που ήθελαν πέρα απο καπνα να εξασφαλίσουμε μια επιπλεον απασχοληση και εισοδημα σκέφτηκαν να αξιοποιήσουν την δυνατοτητα εκμεταλλευσης που τους δινει η δασικη εκταση που περιβαλλει το χωριο και αποφασισαν να συστήσουν το Δασικο Συναιτερισμο.Η δουλεια που διάλεξαν να κάνουν ηταν πιο δυσκολη ακομη κι απ αυτο που ηδη εχουν, δηλαδη την καπνοκαλλιεργεια.Η εμπειρια τους απο υλοτομια και την παραπερα επεξεργασια αλλα κυριως διακινηση των προιοντων στην αγορα ηταν μικρη.Ηταν ομως μεγαλη η ορεξη για δουλεια πολυ μεγαλυτερη η διαθεση να οργανωθώ σωστα και να αξιοποιήσουν το δασος που μεχρι τοτε αλλοι εκμεταλλεύονται.
Η συγκυρια ηταν καλη.Η διευθυνση Δασων Πιεριας διέθετε κατα προτεραιοτητα τα δημοσια δαση για υλοτομια στους κατα τοπους δασικους συναιτερισμους.Βεβαια το δημοσιο δασος γυρω απο τα καταλονία δεν εχει χρησιμη ξυλεια η οποια μπορει να αποθει σημαντικο κερδος. Μονο καυσοξυλα και καρβουνα μπορουσαν να εχουν ως τελικο προιον.
Η πρώτη χρονια ηταν απογοητευτικη.Και γιατι επρεπε να αντιμετωπισουν την δυσπιστια των συγχωριανων τους και γιατι το προιον τους, τα καυσοξυλα, δεν περπατησε στην αγορα.Οι ιδιωτες ιδιοκτητες δασικων εκτασεων της περιοχης τους ειδαν ως ανταγωνιστες και τους σαμποτάρουν, το ιδιο και οι εμποροι ξυλειας.Οι 1200 περιπου τονοι καυσοξυλα που συγκεντρωσαν μενουν απουλητα,Ομως δεν απογοητευτηκαν.Συνεχισαν και την επομενη χρονια με την ιδια ορεξη και αναζητουν χωρο στην αγορα για τα προιοντα τους.Με πολυ κοπο και τη βοηθεια της Διευθυνσης Δασων κατι αρχισε να κινείται και τα μηνύματα ηταν θετικα.Ηρθε ομως κι αλλο χτυπημα.Καποιοι ειδαν πως εχει ψωμι η υποθεση και προσπαθουν να ελέγξουν το συνεταιρισμο.Ξαφνικα φουντωσε το ενδιαφερον πολλων στο χωριο να γινουν μελη του συνεταιρισμου.Αρχισαν τα προβληματα και οι αντιδικιες.Τα μελη του συνεταιρισμου στην πλειοψηφια τους εμειναν ενωμενα και παρα την ανεργια 2-3 ετων δεν το εβαλαν κατω.Συνεχισαν περισσοτερο ενωμενοι και με πιστη να πετυχουν.
Σιγα-σιγα ηρθαν καλυτερες μερες.Απεκτησαν καλο πελατολογιο, ηρθαν εμποροι και αρχισε η ανοδικη πορεια.Το 1995 εγκαθιστουν δικη τους γεφυροπλαστιγγα στο χωριο και το 1997 κανουν το αλμα να οργανώσουν χωρο λιανικης πωλησης στην Κατερινη.Νοικιαζουν ενα χωραφι διπλα στη Χρανη και αρχισαν να διαθετουν καυσοξυλα και καρβουνα.Ο κοσμος αρχιζει να εμπιστεύεται τα προιοντα του Συνεταιρισμου, υπαρχει ποιοτητα και συνεπεια- σημαντικα προσοντα για το εμποριο- και ετσι αποκτουν μονιμη πελατεια.Με τη βοηθεια της διευθυνσης Δασων που σταθηκε αρωγος στην οργανωση του Συνεταιρισμου και με την αξιοποιηση διαφορων χρηματοδοτικων προγραμματων εξασφαλισαν μηχανικο εξοπλισμο, αυτοκινητα μεταφορας για να ανταποκριθούν στην αυξημενη -χρονο με το χρονο- ζητηση των προιοντων τους.
Σημερα ο Συνεταιρισμος διαθετει ιδιοκτητο οικοπεδο στην παλια Εθνικη οδο Κατερινης-Θεσσαλονικης, εναν επαρκη μηχανικο εξοπλισμο για ολα τα σταδια παραγωγης, στολο αυτοκινητων και μηχανηματων και βλεπει με αισιοδοξια το μελλον.
